Puriteinen
Wie waren deze puriteinen? Wat voor ideeën hebben ze nagelaten? Kunnen we, in de verwarrende en ernstige tijden waarin we leven, misschien nog iets leren van deze voorouders van de evangelische beweging? Samen met moderne 'reformed evangelicals' als John Piper, J.I. Packer en de in 1981 overleden Dr. Martyn Lloyd-Jones meent de GWS deze vraag met een nadrukkelijk JA te moeten beantwoorden.

De puriteinen (16e en 17e eeuw) en hun nazaten hebben een enorme schat aan uitermate bijbelgetrouwe en gebalanceerde theologische literatuur nagelaten. Veel van deze werken zijn bijzonder pastoraal met een diepgang die we vandaag de dag nog maar zelden tegenkomen. Veel van wat toen, vaak in tijden van vervolging, geschreven is, is van een zo hoog gehalte, dat het in feite tijdloze literatuur is. Daarom is de benadering van veel boeken uit die tijd vaak zo verrassend actueel dat het wel voor déze tijd geschreven lijkt. De puriteinen John Owen en Jonathan Edwards behoren tot de grootste theologen die de Angelsaksische wereld heeft voortgebracht.

George WhitefieldGeorge Whitefield
De stichting heeft voor haar naam gekozen omdat George Whitefield (1714-1770) een van de belangrijkste verbindende schakels is geweest tussen de puriteinen in de 16e en 17e eeuw en de grote opwekkingen in de 18e en 19e eeuw. Het was George Whitefield die in 1739, in een tijd van geestelijk en moreel verval een radicale prediking bracht van het Evangelie van bekering en wedergeboorte. In het bijzonder Whitefield heeft in een zeer donkere tijd de Bijbelse boodschap van de Reformatie en de puriteinen nieuw leven heeft ingeblazen. Het was onder de prediking van George Whitefield en John Wesley dat de 'Great Evangelical Revival' begon in Engeland. Deze grote opwekking bleef jarenlang voortduren.